Wystarczy przełamanie (pęknięcie, skruszenie, odłupanie), by...

Może został przemalowany? Może pochłonęła go zieleń lasu Orlej?

Kto posiądzie ten kwiat ten widzi wszystkie skarby ukryte w ziemi...

Mijam szlaban i idę drogą przez las. Nie mogę sobie przypomnieć kiedy byłam ostatni raz pod Czerwonym Kanionem. Więc dziś idę. Główną...

Niniejszym przybliżam Wam tekst, nad którym pracował jeden z czytelników tego bloga. Tekst tyczy się rampy w Okleśnej i stanowi bardzo...

...mielibyśmy wulkan na wyciągnięcie ręki, zaledwie 3 km od centrum Rybnej...

Podmorskie zwierzę - łodyga, ramiona i kielich. Coś się nie zgadza? Jestem pewna, że wszystko w porządku! W kielichu mieszczą się główne...

Wszyscy wiedzą, że każdy grzybiarz ma "swoje" miejsca, których nie zdradza nikomu, a które obfitują w taką ilość grzybów, że wysypują się...

Pies musiał coś przeczuwać, bo wsiadał do auta z oporami.

Droga do Orleja. Nie, nie na Orlej - tylko właśnie do Orleja czyli do kamieniołomu. Tą drogą kiedyś szli górnicy i inni pracownicy z Rybnej

Kamieniołom Orlej niczym wytrawne ruiny zamków zarasta i pokrywa się mchami i krzewami - czasem trudno wyłonić te relikty okiem spośród...

Są wielkie rzeki, małe potoki i maleńkie strumyki - te często są nienazwane. Wskoczcie w ich koryto albo idźcie brzegiem - jak tam wolicie

Po przejrzeniu materiału do badań naukowych posililśmy się nagrodą, którą mam nadzieję sprawiedliwie rozdzieliłam i...

Jedno z tych znalezisk typu "hmm, co my tu mamy?". Kamyk, który długo czekał na rozwiązanie zagadki. Wydobyty z kleistej szarej glinki...

Mąkę i cukier pakowane do dużych papierowych worków, chleb, piwo w beczkach. To legalnie (chleba i cukru nikt się czepia), spod lady zaś

Wypatruję, a raczej wyczuwam w gliniastej skarpie jakiś twardy ciemniejszy kawałek, jakąś małą bryłkę. Spod obklejającej ją mazi...

Pomiędzy bruzdami droga - Głuchówki - Rybna Wrzosy - czy wyznacza stary szlak transportowy?

...podchodzimy pod Czerwony Kanion. Gdzie jak nie w takim miejscu mogą kryć się skarby?

Wchodzę do leja i brnę do góry, widok otwiera się przede mną powoli...

Kiedy stawiam na nich stopę osypują się do wody, pod nogą powstaje pustka. O podejściu choćby i o metr do przodu muszę zapomnieć.