Od razu nasuwa się skojarzenie - jak nad Bałtykiem, jeszcze ta linia drzew, jeszcze jedna wydma i kilka sosen a na pewno zobaczę morze. A to Przeginia Narodowa przytulona do Rudniańskiego Parku Krajobrazowego. I zamiast pomiędzy drzewami wypatrzyć wody Bałtyku - na pewno zobaczycie bunkier - pozostałość po niemieckiej linii obrony.
Na spacer zabiera mnie Małgosia i z dumą pokazuje te wszystkie efektowne cuda - zagajnik brzozowy, piaszczystą łachę, łany zboża, pole na podniesionej skarpie otoczone jeżynami jak fosą. Przy rozwidleniu ścieżek kapliczka - na pewno zwraca uwagę swą oryginalnością, zawiera ziemię z Ziemi Świętej, została odnowiona w 2017 roku.
Robimy pętelkę, droga prowadzi przez las, na jego skraju jest źródełko, mocno zarośnięte krzewami, ale na pewno tam jest bo pole schodzące do niego nazywa się Pole przy Jeziorku. Jest przedwieczorny spokój i okolica tonie w zieleni, spomiędzy drzew coraz mniej światła. Może wystarczy zamknąć oczy i usłyszę szum fal...
Bardzo dziękuję Małgosi za poświęcony czas i pokazanie uroków okolicy.
