Poniedziałkowe przedpołudnie a ja właściwie to marzyłam o odpoczynku i tylko przeglądałam fb, kiedy zobaczyłam, że na poczcie Zdjęcia i Spacery - mam wiadomość a raczej niewinne pytanie - czy organizuję wycieczki po Rybnej? Odpowiedziałam, że zamierzam kiedyś tam na jesieni. Moja korespondentka odpisała czy wchodziłaby w grę prywatna wycieczka dla niej i jej kuzynki oraz trojga nastolatków. Rozłożyła mnie na łopatki informacją skąd przyjechały i że mają czas tylko do wtorku - Anglia i Zielona Góra! No masz... Ulegam gościom z tak daleka i umawiam się na na popołudnie. Start spod Niebieskiej Kapliczki w Skale.
No to start!
Panie pochodzą z Czułówka, ale już dawno temu wywiało je w świat. Kiedy jednak były dziećmi wakacje "spędzały" w Rybnej. Bednarze? Są oszołomione! Nie spodziewały się tak skalistej krainy, w dodatku - co i rusz łom lub jaskinia. Nie tylko młodzież zagląda chętnie do wszelkich szczelin i grot. Zapaście witają gości bardzo serdecznie i Klaudia znajduje od razu ślicznego amonita. Za chwilę sypią się gąbki i kawałki czegoś tam. Podejście do jaskini kończy się niezłym poślizgiem, na szczęście poza błotem przyklejonym do spodni nic się nie stało. Jeśli dobrze oceniam to wycieczkowiczów nie wykończyłam - czas więc na dolinkę Rybnianki. Idziemy do Krzyża a później schodzimy w dół do strumienia. Po drodze Peter wypatruje w ziemi amonita i usiłujemy go wyciągnać (reszta dopinguje). Idąc korytem Rybnianki udaje nam się wypatrzyć skamieniałości. Oglądają z ciekawością stary kamieniołom. Schodzimy jeszcze w dół do źródełka w skale. Czas wracać.
Świetnie się bawiłam we wspaniałym towarzystwie, miło się gawędziło. Mam nadzieję, że jeszcze będzie okazja (pewnie za rok o tej samej porze) do wspólnej kolejnej wędrówki. Mam też cichą nadzieję, że miejsce się podobało i zbytnio nie zmęczyłam towarzystwa w upalne sierpniowe popołudnie.
Zdjęcia dzięki uprzejmości Spacerowiczów, dziękuję za nie i spacer! :)
