Spokojnie przemierzam Przeginię Narodową. Zostawiam auto za mostkiem i idę na Zajazie. Dawno tu nie byłam, a zimą - po raz pierwszy. Cudowny poranek. Temperatura 10 stopni poniżej zera, ostre słońce. Idę wzdłuż potoku, schodzę ze środka ścieżki, jest mocno oblodzona. Prawa strona jest ośnieżona a ja mam dobre buty do śniegu więc to tędy wolę iść. Potok nie zamarzł, zwisają nad nim mocno oblodzone gałęzie. Wyglądają jak nutki albo klawisze. Woda radośnie bulgoce, a gdy będę wracała, znad wody podniosą się mgiełki. Idę tak jak zwierzyna, samotnie. Chyba tym się różnimy, że ja nie mam celu, do którego zmierzałabym konsekwentnie. Zwierzęta - tak. Woda? Pokarm?
Wszystkie ślady na zmarzniętym śniegu są widoczne, niektórych właścicieli łap jestem w stanie określić.
Niektórych nie!
Ma wydłużoną głowę, wąską klatkę piersiową, długie kończyny. Sierść ma płowy kolor z domieszką czarnych włosów, strona brzuszna jaśniejsza. Ma długie i grube kły. Ma największe łamacze ze wszystkich psów. Jest szybkim i wytrwałym biegaczem.*
Robię zdjęcia, bo nie ufam temu co zobaczyłam. Ślady łap większe od przeciętnego dużego psa. Sznurowane, ale też łapa przy łapie (tzw, trot).
Wilk
Jest też coś na co zwrócą moją uwagę Lasy Państwowe poproszone o pomoc w identyfikacji: "jak się rozdzielały to właśnie dowód na wilki". Psy w ten sposób się nie zachowują. Mówią równocześnie, że podane przeze mnie wielkości tropów są nieco za duże i podkreślają "Wbrew pozorom to ciężka kwestia na rozpoznanie po zdjęciach śladów". Niestety nie miałam przy sobie żadnej miarki. Proszę także o pomoc w rozpoznaniu Zespół Parków Krajobrazowych Województwa Małopolskiego. Pracownicy ZPKWM odpowiadają - "to najprawdopodobniej wilki". Podaję dokładną lokalizację.
Powoli wracam do domu. Ile kilometrów mnie dzieli od Rybnej? Dla wilka to naprawdę niewiele. Alicja mówiła, że widziała także tutaj ich ślady, zresztą sylwetki też. Są nie do pomylenia.
W Polsce wilk podlega ścisłej ochronie zgodnie z rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 26 września 2001
Fakty i mity na temat wilków
Fakty - wilki to zwierzęta o dużych skłonnościach terytorialnych, terytorium watahy to obszar ok. 100-300km2. Wilk jest w stanie w dobę pokonać dystans kilkudziesięciu kilometrów. W poszukiwaniu partnerki samiec potrafi w ciągu 2 tygodni przebyć ponad 600 km**
Mity - nieprawdą jest, że wilk zaatakuje bez wyraźnej przyczyny człowieka, oraz że będzie atakował zwierzęta hodowlane. Jedynie w sytuacji niedoboru pokarmu może mieć taka sytuacja.
Zjadł Czerwonego Kapturka ;) Ale nie podchodźcie do niego zbyt blisko - bo to okropnie niedobre wilczysko!***
*** zakończenie bajki Czerwony Kapturek, J. Brzechwa
Serdeczne podziękowania dla pracowników ZPKWM oraz LP za pomoc w identyfikacji
